Wat steeds weer naar voren komt is de vraag kan je immaterieel erfgoed bewaren? Je wilt dat bepaalde rituele en gebruiken die kenmerkend zijn voor een volkscultuur niet verloren gaan. In Nederland bijvoorbeeld het Sinterklaasfeest, spijkerpoepen, haring eten en de klompen dans. Je kan het doorgeven van generatie op generatie maar is dit duurzaam? Als deze gebruiken uit het straatbeeld verdwijnen en vervolgens nagespeeld worden, zijn ze dan nog hetzelfde, hebben ze nog betekenis en diepgang? Of is het dan alleen maar puur vermaak voor toeristen?
Het is natuurlijk wel mogelijk om deze gebruiken op het moment dat ze plaatsvinden vast te leggen door ze op te schrijven, filmen, geluidsopname. Materiële objecten kan je immer wel bewaren voor de toekomst en overdragen op de volgende generaties. Dit sluit alleen niet aan op de doelstellingen van UNESCO die de term op de agenda heeft gezet om juist de volkscultuur te bewaken, behouden en zo nodig te beschermen.
In het artikel "volkscultuur als immaterieel erfgoed" van A van der Zeijden wordt de opmerking geplaatst dat de term vooral voor de Derdewereldlanden ontwikkeld is juist omdat het hen ontbreekt aan het materieel erfgoed. Dat UNESCO door middel hiervan de arme landen economisch te exploiteren door het te verbinden met het cultuurtoerisme. Daarnaast zegt hij dat Immaterieel erfgoed niet nieuw is, het bestond altijd al: Volkscultuur. Alleen dit is een oudbollige term die niet aantrekkelijk is, nu is het tenminste lekker hip en niet onbelangrijk het sluit nu bij het materiële erfgoed aan.
Eigenlijk ben ik totaal niet pro gedwongen behoud van gebruiken en activiteiten die verdwijnen. Deze verdwijnen niet voor niets... als er draagvlak vanuit de samenleving voor is dan zorgen zij er toch voor dat hun gewoontes er blijven! Als ik een spijker in een fles wil poepen dan doe ik dit omdat ik dit graag doe met Koninginnedag, omdat ik dit elk jaar doe. Wel vind ik het boeiend om de gebruiken, rituelen en alle dingen die onder het erfgoed vallen op alle mogelijke manieren vast te leggen om daarmee een tijdsbeeld te schetsen en deze aan alle komende generaties over te dragen. Geschiedenis les word een stuk boeiender wanneer het niet alleen maar woorden zijn. Het verhaal achter het erfgoed, dat is waar het om gaat.
vrijdag 6 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten