Tijd Vliegt

De afgelopen twee weken ben ik bezig geweest met het beantwoorden van de 1e deelvraag:



Hoe kan informatie verzameld worden over immaterieel muzikaal erfgoed?

Om deze vraag te kunnen beantwoorden heb ik o.a. literatuur onderzoek gedaan. Boeken over verzamelen van immaterieel erfgoed heb ik niet kunnen vinden, wel veel artikelen. Zoals eerder beschreven in de blog gaan deze vooral om de angst van folklorisering. Maar deze angst is niet van toepassing op Paradiso omdat wij de materiële informatie rond het immateriële erfgoed vast gaan leggen.

Unesco is bezig met het verzamelen van immaterieel erfgoed doormiddel van het opstellen van een lijst. Dit is zover ik weet hun manier van het verzamelen. Ik moet eigenlijk hun website nog beter bekijken om erachter te komen wat zij nog meer doen.

Ik heb naast de gelezen literatuur heb ik poppodia en de archiveer bezigheden en immaterieel erfgoed projecten uiteengezet. De resultaten van de archiveer bezigheden van poppodia zijn op de wiki terug te vinden.

De inventarisatie van immaterieel erfgoedprojecten is nog niet klaar, de resultaten zijn al wel terug te vinden op de wiki.

Het liefst zou ik op dit moment ook uitzoeken welke informatie muziek tijdschriften en websites precies verzamelen en hoe zij dit archiveren. Bij deze deelvraag kom ik daar alleen niet meer aan toe. Misschien dat dit bij een andere deelvraag alsnog gedaan kan worden?

Voor morgen (vrijdag wanneer de deadline van de eerste deelvraag is) moet ik dus nog doen:

• Unesco immaterieel erfgoedwebsite totaal lezen
• Immaterieel erfgoed projecten uiteenzetten

Daarnaast moet ik ook nog werken aan erfgoed en recht wat nu prioriteit heeft. De twee taken die ik moet doen gaan uitlopen naar de komende vakantie. In de dinsdag in de vakantie is de 2e deadline voor het afronden van de eerste deelvraag.

Tijd Vliegt

Nu voor Later!

Op woensdag 11 februari (daags voor vrijdag de 13e...!) vond de erfgoedconferentie Nu voor Later! plaats. Het thema was computererfgoed, maar dat wilde niet zeggen dat het alleen voor IT-ers interessant was. De dag werd georganiseerd door Erfgoed Nederland, SCEN en ICN, in samenwerking met de Reinwardt Academie. Ik volgde alleen het middagdeel: een deelsessie en de afsluiting met een debat.

Er werd aandacht besteed aan verschillende dingen die relevant zijn voor ons onderzoek:

• Het verzamelen van de eigen tijd stond centraal. ('Nieuw erfgoed')
• Het belang van particuliere collecties en de samenwerking van particulieren met musea en andere erfgoedinstellingen werd besproken.
• Ook waren een aantal vertegenwoordigers van (ex-)particuliere collecties aanwezig, zoals bijvoorbeeld Communicatemuseum, Stichting computermuseum en ING.

Ik meldde me aan voor de deelsessie "De rol van particuliere verzamelaars bij het verzamelen en behouden van nieuw erfgoed." De hoofdvraag was: 'Hoe bed je gedrevenheid in?' Deze vraag speelt in op de gedachte dat particuliere verzamelaars zeer gedreven zijn en daarmee een extra waarde kunnen toevoegen aan de collectie. Hoe is dit bruikbaar in een tentoonstelling? (Het zou ook op andere manier ontsloten kunnen worden, maar deze vormen kwamen niet ter sprake.)

Allereerst was Giel de Zeeuw van Stichting Computermuseum aan het woord, over zijn collectie computers. Zijn verhaal toonde veel emotie, betrokkenheid en liefde voor zijn collectie. Het belangrijkste vindt hij dat iemand de objecten kan duiden, zoals hijzelf, en dat ze gebruikt worden voor voorlichting en educatie of dat het mensen raakt, omdat zij bijvoorbeeld zelf nog aan zo'n oude pc hebben gewerkt.

De verzameling is begonnen als een heel persoonlijke, vooral gericht op zijn eigen geschiedenis met pc's, maar is nu meer een historisch document geworden met een gemeenschapsfunctie.

Giel wilde hoe dan ook dat er GEEN handelswaarde werd toegekend aan de objecten. Hij neemt alleen giften aan (indien ze een toegevoegde waarde hebben). Zo zou hij ook nooit een object dat hij dubbel heeft verkopen, maar wel weggeven. Hij heeft wel sponsors, maar dat zal nooit samenhangen met een andere deal.



Daarna was Bob van Wely, van het museum van Speelklok tot Pierement aan het woord. Het museum heeft onlangs een particuliere verzameling draaiorgels in beheer genomen. De draaiorgeleigenaren gebruiken de objecten echter nog. De objecten worden dus al gemusealiseerd terwijl de traditie blijft voortbestaan. Dit levert nieuwe vraagstukken op: Mag het draaiorgel een nieuw likje verf krijgen? Het museum heeft liever van niet, terwijl in het kader van het behoud van immaterieel erfgoed gepleit zou kunnen worden van wel. De eigenaren vinden het immers zeer logisch dat zij hun orgel restaureren.



Conclusies uit de conferentie:

• De sterke kant van een particuliere collectie is onder andere, dat men niet vast zit aan het museale denkkader, dat vooral in staat is tot het behoud van materieel erfgoed. Immaterieel erfgoed komt steeds meer onder de aandacht in de erfgoedwereld, maar er zijn nog weinig effectieve methoden de authenticiteit ervan te behouden. (Zoals Marije eerder al opmerkte in dit blog.) Doordat Paradiso ook nu de organisator is van concerten, is het immaterieel erfgoed direct verbonden met de materiële vorm waarin het de geschiedenis ingaat in het archief.
  

• Gedrevenheid. Passie voor een collectie en immaterieel erfgoed komt het meest levendig naar voren in persoonlijke (vaak orale) geschiedenis, in combinatie met beelden en objecten. Paradiso zou hiervan gebruik kunnen maken door de grote hoeveelheden aanwezig materiaal te combineren met de input van bezoekers van (historische) concerten. Ook is het zinvol om een beeld te scheppen van deze bezoekers, omdat in hen veel passie zit voor de optredens; het erfgoed gaat leven.

• Het is gunstig voor Paradiso om samen te werken met erfgoedinstellingen, omdat zich hier veel kennis bevindt over beheer, registratie, behoud en ontsluiting. De collectie van Paradiso is voor hen interessant omdat er nog veel orale geschiedenis over bestaat, veel kennis aanwezig is binnen de instelling, en het een groot maatschappelijk draagvlak heeft.
  

• Het voordeel van het verzamelen van de eigen tijd, is dat alle informatie en objecten nog relatief gemakkelijk te achterhalen zijn. Het nadeel is, dat je minder bewust bent van de historische waarde en het lastiger wordt te selecteren wat wel of niet bewaard moet blijven. In verband met praktische overwegingen is het nu eenmaal geen optie om alles te bewaren.
  

Afbeeldingbronnen:
http://www.computermuseum.nl/collecti.html
http://www.gperlee.com/images/thumbs/museum/thumb_01_big.jpg

Nu voor Later!

Stakeholder analyse

Doordat we nog niet met alle relevante organisaties contact hebben gehad, is het lastig om het belang van de organisatie in te delen in een Macht/Belang-analyse. Toch heb ik een poging gedaan, omdat het in ons voordeel is goed overzicht te houden. De analyse houden we even voor onszelf, maar het idee is ongeveer het volgende:














Bron: http://www.12manage.com/methods_stakeholder_mapping_nl.html

Inmiddels heb ik nog wat belanghebbenden toegevoegd:

• Overheid (vanwege subsidie, e.d.)
• Instituut voor Sociale Geschiedenis (heeft al een deel van het oude archief en dus belang bij toekomstige archiefstrategiën)
  
• en Nationaal Archief (heeft foto's in de beeldbank en is dus mogelijke samenwerkingspartner)

Ook zijn we aan het denken over een vrolijk/passend logo voor ons project. Een eerste idee:

Dan ga ik nu aan de slag met m'n verwerking van de Nieuw Erfgoed conferentie van gisteren, Nu voor Later!

Stakeholder analyse

2e Week Inventarisatie Archief Paradiso

Gister zijn we naar Paradiso geweest om de start van ons onderzoek te bespreken, contracten te tekenen en om het "huidige" archief te inventariseren.

Het archief (zoals we eigenlijk al wisten) is er niet. Hier en daar staan en liggen in hoeken en gaten wat dozen, mappen, cd's, posters, flyers, persberichten, blaadjes met grappige dingen.

Het is niet in woorden uit te leggen, hieronder is te zien hoe de situatie nu is:













Naast de hier en daar verspreide stukken zijn er ook digitale documenten: persberichten, biografieen, flyers en posters.



Stukken die ook interessant zijn voor de geschiedenis van paradiso om te bewaren zijn: opnames van man bijt hond, de ontvangst van het rookverbod, opmerkelijke personen uit Paradiso. Maar hoe verzamel je dit en wat doe je ermee?

Het is een grote zooi maar het biedt veel mogelijkheden.

We weten nu dat het geen mogelijkheid is om het archief in Paradiso onder te brengen, we moeten op zoek naar andere instanties die interesse hebben in het beheren van de objecten.

Het sociaal instituut voor Sociale Geschiedenis blijkt al stukken te beheren: "Notulen en beleidsstukken van bestuurs-, staf- en andere vergaderingen; stukken betreffende de politieke en culturele programmering, specifieke activiteiten (Beurs voor Kleine Uitgevers, Talentenshow enz.); documentatie betreffende musici en muziekgroepen die hebben opgetreden in Paradiso." We gaan contact met hun opnemen om te kijken of hier meer mogelijkheden liggen.

We willen ook contact opnemen met het Affiche museum in Hoorn, Beeld en Geluid, andere archieven (Nationaal Archief) om te kijken wat zij te bieden hebben en informatie uit te wisselen.

Hoe verder we in het onderzoek komen merken we dat meerdere instellingen informatie van Paradiso bewaren maar wat en waar precies is niet duidelijk, hierin moeten we overzicht in krijgen. Hier ga ik (Marije) vandaag mee bezig.

Het overzicht wordt telkens ge-update en staat hier op de wiki.

Berit gaat onder andere bezig met het aanvullen van de contactpersonen en invullen van Wikipagina's naar aanleiding van de inventarisatie.

2e Week Inventarisatie Archief Paradiso

Affiches

Tijdens de zoektocht naar belanghebbenden kwam ik terecht op het Affichemuseum in Hoorn. In het museum bevinden zich zo'n 1100 'kleine' afbeeldingen van Martin Kaye, lange tijd een belangrijke affiche-ontwerper van Paradiso. Onder zijn naam bestaat een stichting, die eigenaar is van een grote collectie posters.

In de Wiki heb ik met behulp van een aantal bronnen pagina's toegevoegd, zoals de pagina posters, waarin doorgeklikt kan worden naar verschillende andere pagina's.

Bron afbeelding: Paradiso Persbericht 'Paradiso posters 1968-2008'

Affiches

Wie zijn de belanghebbenden?

Wie zijn de belanghebbenden, of stakeholders, als het gaat om de ontsluiting van erfgoed van Paradiso? Al in ons voorstel noemden wij een aantal belanghebbenden:

• De Paradisobezoeker
• Paradiso medewerkers
• Nieuw Erfgoed
• 3voor12 / Fabchannel
• Nationaal Popinstituut
• Andere Poppodia
• Immaterieel Erfgoed
• ICN
• Reinwardt Academie

Daaraan zijn nu twee partijen toegevoegd:

• Concert organisatoren (Mojo)
• Toekomstige vrijwilligers
  

Mogelijk volgen er meer! De links verwijzen naar de artikelen op onze Wiki, die op het moment van schrijven nog niet allemaal gevuld zijn, maar vanaf 15 februari zullen werken.

Methodologie:

• doelgroepen muzikaal erfgoed uitzoeken vanuit paradiso, pop instituut
  
• uitzoeken welke instellingen hebben zich bezighouden met muzikaal erfgoed

Literatuur

• Cultuurbeleid in Nederland, 2007, ministerie van OCW
  
• R.H.A. Plasterk, Grenzeloze kunst
  
• J. de Haan, A. Adolfsen, De virtuele cultuurbezoeker : publieke belangstelling voor cultuurwebsites
  
• Muziekvereniging De Eendracht : Almelo 1902-2002, Th.G. Wanschers
• Popinstituut/Muziek Centrum Nederland: website/contact
• R. Grit, Zo maak je een ondernemingsplan (2008)

Van de bestudeerde externe stakeholders maak ik een analyse, die niet op de Wiki zal komen te staan. Een stakeholder-analyse is een vertrouwelijk strategisch advies en dus niet geschikt voor publicatie.

De zeven dwergen: stakeholders voor Sneeuwwitje

Wie zijn de belanghebbenden?